Έχουμε όλοι ακούσει "τα γέλια θα γίνουν κλάματα" ? Αν όχι, είναι μια έκφραση που την ακούμε όταν το παιχνίδι ξεπερνά τα όρια και αρχίζει να θυμίζει καυγά!
Τα νεαρά μέλη μιας αγέλης- οικογένειας- ομάδας αφού σταθούν στα πόδια τους προσπαθούν να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους! Από εκεί λοιπόν ξεκινά η απαραίτητη διαδικασία της ενηλικίωσης Έτσι το "κουτάβι" σε όποιο είδος και να ανήκει, μέσα από το παιχνίδι και την αφέλεια συγκεντρώνει τα εφόδια του για τη ζωή!!
Παίζοντας λοιπόν με συνομήλικους και μη, έξω απτήν εκτόνωση, εκπαιδεύεται στο να παλεύει για το φαγητό του, για το σπίτι του, για τα μικρά του ή και για να ζευγαρώσει!
Οι εμπειρίες του παιχνιδιού λοιπόν, προσφέρουν πολυσήμαντα εφόδια για την αρμονική συμβίωση του νέου με την υπόλοιπη ομάδα!!
Είναι στη φύση όμως του παιχνιδιού, αφού σχεδόν αποτελεί μια εικονική μάχη, να περιλαμβάνει μια ανοδική ένταση η οποία σταματά εκεί που έχει τεθεί το όριο!
Πολλές φορές το όριο γίνεται σεβαστό απ’όλους και όλα πάνε καλά! Αν όμως το πάθος παρασύρει τους μπόμπιρες και το παιχνίδι γίνει πιεστικό για μερικούς ?
Εκεί αναλαμβάνει ο ενήλικος που επιτηρεί τα μικρά που παίζουν! Θα ήταν εντελώς ανώριμο να καταλογίσουμε ευθύνες στα μικρά ! Τώρα το πως θέτει το όριο ο ενήλικος που έχει το ρόλο του αρχηγού, ή ποια είναι τα συστατικά του σωστού αρχηγού θα τα πούμε σε ένα άλλο κείμενο, με μια άλλη αφορμή! Το σίγουρο είναι πάντως πως έχει βάση στον αλληλοσεβασμό και την εμπιστοσύνη!
Ο σκοπός του άρθρου αυτού είναι πρώτον να διαβεβαιώσει τους κηδεμόνες ότι μπορεί το παιχνίδι να παρεκτραπεί αρκετά εύκολα και να έχει έως και τραγικές συνέπειες! Κρατάμε λοιπόν το παιχνίδι σύντομο ώστε να αποφύγουμε εντάσεις λογω κούρασης, χωρίς όμως να γίνουμε χωροφύλακες.
Και δεύτερον ότι ο δικός μας ρόλος είναι να επιβλέπουμε, να θέτουμε όρια και να κοινωνικοποιούμε τα μικρά μας σωστά, είτε είναι παιδάκια, είτε σκυλάκια! Σωστά σημαίνει με σεβασμό, ώστε να μπορέσει η αγάπη να κάνει το θαύμα της!
Α… κάτι που ξέχασα, το παιχνίδι δεν είναι σε καμία περίπτωση τρόπος να ξεφορτωθούμε τα μικρά! αλλά τρόπος επικοινωνίας μαζί τους και κομμάτι της ζωής μας!! Αν λοιπόν είχατε μια τέτοια εντύπωση, πιάστε από εκεί το νήμα..
Ευχαριστώ
για τον χρόνο και την προσοχή
Βλάσης Σαρλάς
επαγγελματίας εκπαιδευτής σκύλων
ΘΕΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΚΥΛΩΝ
ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΕΡΑΣΙΑ
ΚΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ
….. έλεγε η γιαγιά μου ( κ είχε δίκιο )
Πήρατε την απόφαση να εκπαιδεύσετε τον σκύλο σας;; Συγχαρητήρια !
Δεν θα το μετανιώσετε.. Η εκπαίδευση είναι κάτι σαν επένδυση… Χτίζετε μια καινούργια σχέση, μαθαίνετε πως να επικοινωνείτε με τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου, ανοίγετε ορίζοντες στην γνώση και την άδολη αγάπη…
Πως θα βρείτε όμως τον κατάλληλο δάσκαλο που να έχει τις απαραίτητες γνώσεις και την σωστή τεχνική για να σας ΄΄διδάξει΄΄ τα μυστικά μιας επιτυχημένης και σωστής εκπαίδευσης;
Οι προσφορές είναι ίσως μεγαλύτερες από την ζήτηση. Μια επίσκεψη στο internet σε μια μηχανή αναζήτησης, θα σας βγάλει τόσα αποτελέσματα που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπερδευτείτε. Σχεδόν όλοι οι εκπαιδευτές διατυμπανίζουν την αγάπη τους προς τα ζώα και τις φιλοζωικές τους ανησυχίες. Σ΄ αυτόν τον καταιγισμό των διαφημίσεων καλείστε να αποφασίσετε ποιος είναι κατάλληλος για σας και τον μικρό σας φίλο.
Είμαι σίγουρη πως όλοι σας φαίνονται ίδιοι γιατί όλοι σχεδόν λένε τα ίδια πράγματα. Εδώ είναι το σημείο κλειδί…
Προς χάριν εντυπωσιασμού θα ακούσετε πολλές περίεργες και εύηχες λέξεις, όπως το clicker, τα εξαρτώμενα αντανακλαστικά, την μη χρήση βίας και πολλά άλλα..
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Είμαι υπέρ της θετικής εκπαίδευσης και το clicker είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιώ στην δουλειά μου.
Δυστυχώς όμως πολλοί λένε ότι είναι ΄΄θετικοί εκπαιδευτές΄΄ όχι γιατί δεν χρησιμοποιούν βία ( μην περιμένετε να το παραδεχτούν ) αλλά γιατί υποστηρίζουν ότι η ήπια τιμωρία ( γι΄ αυτούς, όχι για τον σκύλο ) είναι μέσα στο πρόγραμμα της εκπαίδευσης και ότι δεν θα κάνει κακό στο φίλο μας λίγη “αυστηρότητα” και “πειθαρχία”. Ήπια τιμωρία μπορεί να είναι οι φωνές, το τράβηγμα του λουριού, το τίναγμα από τον σβέρκο, το αλυσιδάκι ( κοινώς πνίχτης ), η απομόνωση του από τα άλλα σκυλιά ή τους ανθρώπους κ.α. Βία όμως δεν είναι μόνο τα βαριά και αιματηρά χτυπήματα. Μην περιμένετε πως όλες αυτές οι άσχημες μέθοδοι δεν θα έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία και κατ’ επέκταση και στην συμπεριφορά του σκύλου μας.
Ας έρθουμε τώρα στο clicker training(εκπαίδευση με κλικερ). Όπως είπαμε το clicker είναι εργαλείο. Δεν είναι κανένα μαγικό ραβδάκι. Από μόνο του δεν λέει τίποτα στον σκύλο μας και ίσως ούτε σε κάποιους από εσάς. Στα σωστά χέρια με τις κατάλληλες γνώσεις και προπάντων με την κατάλληλη τεχνική είναι το τέλειο βοήθημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όποιος έχει στην τσέπη του ένα clicker είναι και σωστός εκπαιδευτής. Αν ήταν έτσι όλοι θα αγόραζαν από ένα pet shop ένα clicker, θα διάβαζαν και μερικά πράγματα στο internet και θα γινόντουσαν ως δια μαγείας εκπαιδευτές. Η άσκοπη και αλόγιστη χρήση του δεν κάνει βέβαια κακό στο σκυλί μας αλλά δεν του κάνει και καλό. Πολύ απλά χάνει την αξία του.
Παράδειγμα :
Αν θέλετε να διακοσμήσετε τον τοίχο σας με έναν πίνακα για να φαίνεται πιο ωραίος και εντυπωσιακός θα χρειαστείτε ένα τρυπανάκι για να βάλετε το καρφί, που θα συγκρατεί τον πίνακα, στον τοίχο. Σ΄ αυτήν την περίπτωση το τρυπάνι είναι το εργαλείο σας. Αν εσείς παρασυρθείτε και κάνετε 20 τρύπες στον τοίχο, ναι μεν θα βάλετε τον πίνακα αλλά ο τοίχος σας δεν θα είναι πια ωραίος και εντυπωσιακός. Δεν φταίει το τρυπάνι αλλά η αλόγιστη χρήση του.
Τέλος ας αναφερθούμε στις λιχουδιές.. Στην αναζήτηση σας για τον κατάλληλο εκπαιδευτή θα ακούσετε πολλούς να υποστηρίζουν ότι δεν χρησιμοποιούν την τροφή ως μέσο εκπαίδευσης για να μην κάνουν το σκυλί μας εξαρτώμενο από αυτήν και κάποιους άλλους οι οποίοι χρησιμοποιούν συστηματικά και κατ΄ αποκλειστικότητα μόνο λιχουδιές. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Η σωστή τεχνική δεν περιλαμβάνει μόνο λιχουδιές ή καθόλου λιχουδιές. Θετική εκπαίδευση σημαίνει επιβράβευση. Η τροφή, όπως και το clicker, είναι εργαλείο. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Σαφώς και η αλόγιστη χρήση της θα κάνει το σκυλί μας ΄΄ζητιανάκι΄΄. Θα εκτελεί τις εντολές μόνο για να πάρει την λιχουδιά. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω γιατί να μην μπορώ να επιβραβεύω το σκυλί μου με μια πραγματικά νόστιμη λιχουδιά όταν κάνει κάτι καλό. Η διαφορά είναι πως οι λιχουδιές πρέπει να είναι η επιβράβευση και όχι ο σκοπός για την εκτέλεση μιας άσκησης. Και μην ξεχνάτε πως επιβράβευση δεν είναι μόνο οι λιχουδιές.
Η θετική εκπαίδευση δεν είναι μόνο η κατάλληλη μέθοδος εκπαίδευσης. Είναι στάση ζωής, φιλοσοφίας και κυρίως βασίζεται σε επιστημονικές έρευνες. Κλείστε λοιπόν τα αυτιά σας σε αυτά που θα ακούσετε. Δεν έχει σημασία πως αποκαλεί κανείς τον εαυτό του ή την μέθοδο που χρησιμοποιεί. Σημασία έχει να είναι καταρχάς θετικός άνθρωπος. Να υπάρχει η σωστή χημεία μεταξύ σας και να είναι σε θέση να σας εξηγήσει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια για την δουλειά του. Να είναι πρόθυμος να σας αποκαλύψει τις τεχνικές και τα μυστικά του επαγγέλματος.
Αφήστε την κοινή λογική και το ένστικτό σας να αποφασίσουν για σας. ‘Η ακόμα καλύτερα αφήστε το στο ένστικτο του σκύλου σας… Και αν πάλι σας φαίνεται δύσκολο να αποφασίσετε ελάτε στο Positive Dog School και σίγουρα θα βρείτε τον κατάλληλο εκπαιδευτή για σας. Μια μόνο επίσκεψη θα σας πείσει… Εξάλλου είναι ΔΩΡΕΑΝ. Ελάτε λοιπόν να γνωριστούμε, να παίξουμε και να μάθουμε σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην καρδιά της Αθήνας.
Πάνου Ελευθερία
Θετική εκπαιδεύτρια σκύλων
e-mail : pds@positivedogschool.gr
Κασταμονής 124, Καλογρέζα
Τηλ: 211 705 704 8
694 75 65 537
Ένα κι ένα κάνουν δυο..χωρίς λογοτεχνισμούς τα πράγματα έχουν ως εξής:
Κάποιοι πήραν ένα πόιντερ, το ανέβασαν στο βουνό για κυνήγι, έριξαν μερικές με
Την καραμπίνα «για να συνηθίσει μωρέ» τρόμαξαν το κουτάβι ( το όποιο ήταν 50-50 να αναπτύξει κροτοφοβια) γύρισαν πίσω !!
Ίσως έκαναν 2η προσπάθεια , ίσως όχι… το θέμα είναι ότι ο Σώτος είχε πλέον κροτοφοβια και ήταν άχρηστος για το κυνήγι, οπότε έμεινε σπίτι!
Για 1 χρόνο- για 2 χρόνια μέχρι που αποφάσισαν ότι το φαγητό είναι πολύ ακριβό για κάποιον που δεν το δουλεύει!! Και του έκοψαν το φαγητό, δεν τον αποχωρίστηκαν ακόμη όμως, αυτό το καταλαβαίνουμε από το ότι το ζώο βρέθηκε εντελώς υποσιτισμένο και αφυδατωμένο αλλά με μακριά νύχια , πράγμα που σημαίνει ότι ήταν ή δεμένος ή κλεισμένος κάπου ΧΩΡΙΣ ΦΑΓΗΤΟ !! Κάποια στιγμή έγινε και η φιλοξενία πολύ ακριβή για τον Σώτο ο όποιος πετάχτηκε στο δρόμο ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ!!!
Απο τις φωτο καταλαβαίνετε οτι οταν τον είδαμε ετσι να περιμενει το τελος σε ενα χαντακι στο πλα'ι' του δρομου υποθεσαμε οτι εχει καποια σοβαρη ασθενεια!
Τελικά η υγεία του είναι μια χαρά , απλά ηταν σε τόσο άσχημη κατάσταση οταν τον εγκατέλειψαν που δεν είχε δύναμη να επιβιώσει!!
A Loan From God
God promised at the birth of time,
A special friend to give,
His time on earth is short, he said,
So love him while he lives.
It may be for eight or ten years,
Or only two or three,
But will you, till I call him back,
Take care of him for me?
A wagging tail and cold wet nose,
And silken velvet ears,
A heart as big as all outdoors,
To love you through the years.
His puppy ways will gladden you,
And antics bring a smile,
As guardian or friend he will,
Be loyal all the while.
He'll bring his charms to grace your life,
And though his stay be brief,
When he's gone the memories,
Are solace for your grief.
I cannot promise he will stay,
Since all from earth return,
But lessons only a dog can teach,
I want you each to learn.
I've looked the whole world over,
In search of guardians true,
And from the folk that crowd life's land,
I have chosen you.
Whatever love you give to him,
Returns in triple measure,
Follow his lead and gain a life,
Brim full of simple pleasures.
Enjoy each day as it comes,
Allow your heart to guide,
Be loyal and steadfast in love,
As the dog there by your side.
Σεμινάριο Εκπαίδευσης Αλόγων για ΘΕΤΙΚΟΥΣ
Εκπαιδευτές Σκύλων
Ο διεθνούς φήμης Γητευτής των Αλόγων και Εκπαιδευτής, Franklin Levinson, θα παρουσιάσει ένα ιδιωτικό σεμινάριο σχετικά με την συμπεριφορά, την ψυχολογία και την ανάπτυξη της σχέσης αλόγου/ανθρώπου, με τον τίτλο «Εκπαίδευση Μέσω της Εμπιστοσύνης». Δίπλα στον Franklin, θα βρίσκεται η συνεργάτης του, Ιλόνα Στάϊκου, Εκπαιδεύτρια Ιππασίας και Αλόγων.
Αυτό το σεμινάριο απευθύνεται αποκλειστικά σε ΘΕΤΙΚΟΥΣ Εκπαιδευτές Σκύλων, και διοργανώνεται μετά από σχετικό αίτημα και συνεννόηση του Franklin Levinson, με τους Θετικούς Εκπαιδευτές Κατερίνα Χατζηγιάννη, Βλάση Σαρλά και Ελευθερία Πάνου.
Το σεμινάριο θα διεξαχθεί την Κυριακή, 14 Ιουνίου, από 16.00 έως τις 20.00, στον ΑΤΤΙΚΟ ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ, στο Κορωπί (οδός Φλέμινγκ & Χρήστου Αγγελή, Θέση Τάχι, 19400, Κορωπί – τηλ. 2106626429 – www.attikosomilosippasias.gr και www.horsebackarchery.com )
Το κόστος συμμετοχής ανά άτομο είναι 30 Ευρώ. Λόγω περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων, παρακαλείστε να κλείσετε τη θέση σας στο σεμινάριο ΑΜΕΣΑ, και το αργότερο μέχρι και την Τετάρτη 10 Ιουνίου, τηλεφωνικά ή μέσω email στο 6974063270 – friendsforalife@yahoo.gr (Κατερίνα Χατζηγιάννη) ή 6974584516 – vlassis48@yahoo.gr (Βλάσης Σαρλάς). Για πληροφορίες, επικοινωνείτε με τους ανωτέρω ή με την Ιλόνα Στάϊκου, 6945531976.
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να βρίσκονται στον ΑΤΤΙΚΟ ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ το αργότερο έως τις 15.45 την ημέρα του σεμιναρίου, ώστε να πραγματοποιηθεί έγκαιρα η εγγραφή τους και η πληρωμή.
Το σεμινάριο θα ξεκινήσει στις 16.00 ΑΚΡΙΒΩΣ και θα είναι στα Αγγλικά, αλλά θα υπάρχει και διερμηνεία, εκτός εάν τελικά, δεν την χρειαστούμε.
Παρακαλώ διευκρινίστε με την κράτηση της θέσης σας, αν χρειάζεστε διερμηνεία ή όχι.
Θα δοθεί Πιστοποιητικό Παρακολούθησης.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ FRANKLIN LEVINSON
Γνώρισα τον Franklin Levinson όταν παρακολούθησα το σεμινάριό του σε ιδιωτικούς στάβλους στη Βαρυμπόμπη, το Δεκέμβριο του 2008. Ήταν η δεύτερη φορά που παρακολούθησα σεμινάριο με θέμα την εκπαίδευση άλλων ζώων, εκτός των σκύλων που ήδη γνωρίζουμε και εφαρμόζουμε, με «εμπιστοσύνη, συμπόνοια, σοφία και δεξιότητες», μετά το σεμινάριο του Ken Ramirez στο Μόναχο πριν 2 χρόνια, ειδικού σε θέματα εκπαίδευσης ζώων σε ζωολογικά πάρκα και δελφινάρια (δελφίνια, φάλαινες).
Και στα 2 αυτά σεμινάρια, άκουσα για άλλη μια φορά όλα όσα ο δάσκαλός μου Γιάννης Αραχωβίτης, με δίδαξε για την σχέση μας με τα σκυλιά. Που όμως, δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται μόνο στα σκυλιά, αλλά σε ΟΛΑ τα έμβια όντα.
Το σεμινάριο του Franklin ήταν πραγματικά, μια έμπνευση για μένα. Είναι μεγάλη μου τιμή να έχω τον Franklin σαν δεύτερο δάσκαλό μου.
Κατερίνα Χατζηγιάννη
Ακολουθεί βιογραφικό του Franklin Levinson, καθώς και ένα άρθρο του που περιγράφει τη μέθοδο με την οποία εκπαιδεύει άλογα.
Μπορείτε να δείτε και τα site του www.wayofthehorse.org και www.mauihorsewhisperer.com.
Επίσης, βιογραφικό της Ιλόνας Στάϊκου και αναφορά στα Προγράμματα Σεμιναρίων που παραδίδει ο Franklin.
I must admit I am a huge fan of gentle, effective methods of being with and training horses. In many places these techniques are called Natural Horsemanship. However, there is truly little that is really natural about the way we humans are keeping and training our horses. Domesticated horses do not live a natural life in any way. From natural supplements, to natural training techniques, on and on, the term ‘natural’ is used to market products and methods that are in no way natural. Perhaps they are trying to replicate a natural way of doing something, but they mostly do not take into serious consideration and account, the un-natural way and un-natural environments these horses are living out their lives in. While natural horsemanship, made popular by good trainers such as Monty Roberts and Pat Parelli, have certainly helped immensely to improve how we are keeping and interacting with our horses worldwide (I teach in about six different countries a year and have seen many good changes come about), unfortunately our self-serving human egos still tend to guide how we ultimately handle challenges with our horses. When things go smoothly it is easy to be kind, gentle and ‘natural.’ But when we encounter problems with our horses I have seen the tendency to still become angry, frustrated and immediately move into force, blame, extreme and inappropriate methods of treatment, as well as more pressure towards our horses to make them submit and obey. Humans still tend rush to judge a horse as bad, stubborn and deliberately trying to go against their wishes. How sad a commentary it is on us that the horse, always innately innocent, is so often to be misunderstood and erroneously judged in a negative manner. It is true there are more enlightened humans interacting with horses now than ever before. But, there are still not enough. There is still too much abuse and misunderstanding of the true nature of horses. It is for these reasons I am striving to move beyond so-called natural horsemanship paradigms (of which there is great misconception) and into compassionate, wisdom and trust based philosophies and methods about training, caring for and simply being with our horses.
Let's first have a look at compassion as an element in successful training and interaction with horses. The following is reprinted in its exact form from the online Wikipedia Encyclopedia;
“Compassion is a profound human emotion prompted by the pain of others. More vigorous than empathy, the feeling commonly gives rise to an active desire to alleviate another's suffering. It is often, though not inevitably, the key component in what manifests in the social context as altruism. In ethical terms, the various expressions down the ages of the so-called Golden Rule embody by implication the principle of compassion: Do to others as you would have done to you. Ranked a great virtue in numerous philosophies, compassion is considered in all the major religious traditions as among the greatest of virtues.”
Well, without going into Buddhist philosophies which have compassion as a major component, or other religions which also expound on compassion, it is easily seen that a desire to help others is a major element of compassion. As horses are a prey animal, eaten by a variety of predators and prone to fearful flight or fight, fear is a major ingredient in the life of a horse. I think, and absolutely believe, that fear is a form of suffering and pain. Additionally, I truly feel that the pain and suffering inherent in fear are at the root of most all the incredible and inhuman acts of terrorism we see in the world today. But rather than attempt to understand the underlying causes of this ever present fear (generally fear of survival, injury, poverty, disempowerment, on and on), we tend to rush to judgement of others as being evil and without any redeeming qualities. We are the honorable and just ones and they are all dishonorable, bad and beyond redemption. They deserve to be punished and destroyed and we are righteous, good and deserve to thrive. When both sides of a disagreement hold this paradigm, mutual destruction cannot help but come about. But, I digress a bit as this is about horses and humans and not the politics of national foreign policies.
For a little while, lets pretend that all horses are children under the age of 8. On a rare occasion one of these children causes the death or serious injury of another individual, of any age. The question then becomes how to deal with the child that caused the catastrophe? Should he/she be tried as an adult with the possibility of facing the death penalty? Should he/she be deemed as impossible to rehabilitate and never to be able to rejoin society and locked away forever? Perhaps they should be starved, tortured, whipped, or have some other sort of punishment be dished out to teach them a lesson? Is that 8 year old to be judged as a “bad seed” and inherently evil? I simply cannot accept that way of dealing with a tragic incident caused by a child. Nor can I accept that way of dealing with a horse who is displaying behavior that is dangerous, aggressive, or any behavior we humans would rather not have from that horse. To me, all behavior we do not want from a horse is a symptom of fear and fear is a cause of suffering. Fear, I believe, is the basis of all unwanted behavior from a horse. I truly hold the paradigm that all horses are as innocent as children and do not deserve punishment. What they do deserve is, first and foremost our compassion. This means our willingness to attempt to alleviate their suffering, their pain, their fear. If we humans can approach all horses with this willingness to help their end suffering through understanding, knowledge and kindness, perhaps all training and interaction with horses could be become opportunities to assist in the elimination of their fear and replace it with feelings of confidence in their own survival. Additionally, this would instill in the horse the trust that the humans with them has the real intention to offer kindness and help. Furthermore, and very importantly, that we are worthy of their trust and worthy to be accepted as their trusted and good leaders.
Next, lets explore wisdom. That same Wikipedia Encyclopedia defines wisdom this way:
“Wisdom is knowledge, understanding, experience, discretion, and intuitive understanding, along with a capacity to apply these qualities well towards finding solutions to problems. It is the judicious and purposeful application of knowledge that is valued in society. To some extent the terms wisdom and intelligence have similar and overlapping meanings. The status of wisdom or prudence as a virtue is recognized in cultural, philosophical and religious sources.”
The problem in applying this definition of wisdom to equines is that we still do not know that much about horses. Much of the psyche, mind, intuitive aspects, emotional lives and overall makeup of the horse remains a mystery to humans. I suppose this is part of the mystique and attraction they have held for us humans throughout time. They remain as yet, still wild and unknown. So, while this may be part of their attraction, it can, likewise, be part of the problem in dealing with them. Within the natural horsemanship movement there are those who advocate little or no human involvement with horses. “Let's keep them as they have always been in nature.” But they are not in nature anymore. At best they are fenced into large areas and their movements are severely restricted even on bigger tracts of land. They will still require human intervention by way of health care, hoof care, nutrition and more. This shows little wisdom as to caring for horses in this “modern” world.
One way of gaining at least some practical knowledge and understanding of horses is through observation of horse herds and of their interactions with each other. A very good friend of mine and one of the best trainers I have ever come across, Carolyn Resnick www.carolynresnickblog.com, grew up observing local, wild horse herds at a watering hole near her backyard in California. As a child Carolyn was encouraged by her mother to learn about the horses. She eventually became a professional trainer and author on the subject of horses and, through those early childhood observations and her professional life as a trainer, has developed what she calls the “Waterhole Rituals.” Carolyn teaches humans how to replicate these rituals to enhance and improve their communication and understanding with their horses. Unfortunately, not many of us today with our busy lives have any opportunity to attempt to observe horses in a somewhat natural environment. However, simply standing quietly and watching a group of horses anywhere can provide great insight into at least some of their natural herd (group) interaction. Leaders can be distinguished from bullies. The gentle interaction between herd members, mares and foals and the caring aspects of herd life can be easily seen and learned about. Simple learning through observing can be had with horses if we humans are willing to take a bit of time to do so. Just being in the vicinity of horses has a claiming effect on humans and this has been clinically documented.
Gaining knowledge though experience only happens over time. Wisdom is acquired over time through living life. There is no shortcut. So many people I come across want it all so fast. They want everything now and without much effort. I offer a free help center within my website www.WayoftheHorse.org. There are hundreds of archived questions containing lots and lots of answers and information easily available for free if folks would use the simple, special search engine feature of the help center. They don't. Mostly I am asked the same questions over and over. They will not make the simple effort to find the answers themselves (finding out something for yourself assists in learning it, even if it is written information). This is the way it is for many people seeking information and knowledge. They want a magic pill that will quickly provide what they want. It just does not work that way with acquiring knowledge and wisdom of horses. There is no substitute for first hand experience over time. This goes for learning about horses in schools as well. Until very recently the only information provided in formalized education was about maintenance of horses, saddling and equestrian skills. There was absolutely no information provided about the horse itself. Even Pony Clubs in the US and Europe, as based on British Horse Society traditional teachings, did not teach anything about horses. They only addressed the human aspect of maintaining and riding horses. If a horse balked at a jump the traditional approach to dealing with that obviously fearful reaction in the horse was to “make him do it.” In other words, make the horse more afraid of the human than the jump. This is what was taught to children. Thanks to the natural horsemanship craze, some things are just now beginning to change, but just a little. So much more needs to be done. So much more beyond so-called natural horsemanship and guru worship of a few trainers, needs to happen. I suggest to young people who want to learn about horses to volunteer at barns, stables, therapeutic riding centers, anywhere they will be allowed to be around horses. Mucking stalls is a good beginning and is an activity involving horses that will continue throughout a person's life with horses. So, I tell them to “get used to it” and, hopefully, “learn to enjoy it.” One would be surprised as to how much wisdom and knowledge can be gained about horses by being in a stable a lot, mucking stalls.
Let's see what Wikipedia has to say about skill:
“A skill is the learned capacity or talent to carry out pre-determined results often with the minimum outlay of time, energy, or both. Skills can often be divided into domain-general and domain-specific skills. For example, in the domain of work, some general skills would include time management, teamwork and leadership, self motivation and others, whereas domain-specific skills would be useful only for a certain job. Skill usually requires a certain environmental stimuli and situation to assess the level of skill being shown and used.”
I certainly agree that a ‘skill is a learned capacity’ & and is learned over time through first being taught the skill and then practicing it. I think a talent may also be a natural aptitude for something. Such as having a talent for music or dancing or even riding. A talent can also be considered a natural or inherent gift of abilities in a specific area. But the concept of learned skills, I think is very applicable to horsemanship and more of the concept of “skill” I am referring to. While experiential learning is extremely important and helps develop skill, formal education and teaching of a skill (piano lessons and riding lessons for instance) will assist in developing that skill faster and more efficiently. Along with regular practice of the skill, learning from a very good teacher is a huge help in developing good skills. What sets one clinician, trainer, group leader, horsemanship teacher or the like, apart from another is their ability to communicate, their knowledge base, their beliefs and personal paradigms, their life experience and their ability to inspire those who they seek to teach to learn more and to reach higher in attaining knowledge, wisdom and skills. I always advocate education about horses. Even learning the traditional British Horse Society ways of equine education will help. Taking as many riding lessons as possible and attending as many training clinics as possible will always assist in gaining knowledge and learning skills. Watching as many trainers as are available (and training DVDs and reading training books and any other books on horses) will speed up the education process and assist in learning skills with horses. Learning methods and techniques that we wouldn't want to use, or do, is also beneficial. Finding out what works and what doesn't work is always helpful. These are some of the more formal ways of gaining skills with horses. But, the hard truth is, there will never be a substitute for what is called; “time in the saddle.” Time spent with and around horses is the best, most effective, most efficient and overall best way to gain the skills required to become successful with horses. I always suggest to folks that they be wary of individuals who claim or want to appear to be the most knowledgeable and skillful with horses of anyone. Any really true horse person understands that learning about horses and acquiring skill with them is a lifelong process. A true horse person is always learning from the horse and other horsemen and women. It never ends as it is the journey that contains the life with horses, and it is the life with horses that is the real reward. It is the acquired wisdom and then the developed skills that gives us the opportunities to communicate with them.
The final element to be put in place in what is beyond natural horsemanship is trust. Here is a definition that comes up for trust online (Wikipedia did not offer a dictionary type of definition for trust, but www.thefreedictionery.com did). I am taking the liberty of not including legal definitions of the word “trust”:
Trust
n.
1. Firm reliance on the integrity, ability, or character of a person or thing.
2. Custody; care.
3. Something committed into the care of another; charge.
4. The condition and resulting obligation of having confidence placed in one.
5. One in which confidence is placed.
6. Reliance on something in the future; hope.
v.intr.
1. To have or place reliance; depend: Trust in the Lord. Trust to destiny.
2. To be confident; hope.
v.tr.
1. To have or place confidence in; depend on.
2. To expect with assurance; assume: I trust that I will be safe.
3. To believe in a person, place or thing: I trust what you say. I trust I am OK here.
4. To place outcome in the care of another; entrust.
5. To grant discretion to confidently: Can I trust them with my safety?
So we can readily see that trust can and does involve a sort of faith that we will be all right (safe or fee from harm) or that things will work out as we wish them to. In the case of horses that faith is in safety, essentially survival. The most important thing to a horse, more important than food, shelter, water, companions or anything, is its feelings of safety, its trust that it is safe and that it will survive. Safety does not really exist in the world outside of our feelings. We either feel safe enough to get on an airplane or we do not. We either feel safe enough to drive a car, ride a horse, take a chance on something new or unknown or we simply do not. One thing is no safer than another in the physical world. It is all about how we feel about it. This is exactly how it is for the horse. So, how do horses develop these all important feelings of safety? The answer is they get these feelings of safety from their herd leaders. Those lead mares (and head mare) know instinctively when to move the herd. They know from experience and their intuition where good food and water is. They can intuit if danger is present. They have to be able to do this in order to survive and to ensure the survival of the herd (and the specie). If humans can have as their underlying and overall goal with any horse the instilling of feelings of safety, that horse will follow that human anywhere and jump through hoops of fire for that human. The horse thinks its survival depends on that human and this is why that horse will attempt to comply with any request that human makes. The lead horse (mare) in the equine herd does not coerce the other members of the herd to follow her. She does not force their compliance, nor bribe them for it. She does not plead nor beg. She does not push them along nor cajole them. She simply goes where she needs to, when she needs to and they follow. It's that simple and that is the kind of inspired leadership we humans need to offer our horses.
We humans have an easier time of it than that lead mare in the wild horse herd. The leader of the herd controls the resources of the herd. We control the food and when feeding time occurs. Food is a big resource. The lead mare also eats and drinks before any other members of the herd as she is their source of survival and she needs to be protected and her needs must be met before the others. She also controls the environment and spatial aspects of the herd. In other words, if she wants to walk through the body of the herd, the other horses simply give way (like the Red Sea parting). It is a given that they yield to her out of respect and trust, never fear. She will intuit if the weather is changing and the herd needs to find shelter. That lead mare is not alpha, biggest, strongest or most dominant. She is, however, the smartest with the highest and most richly developed intuitive sense of all the others. Her acquired knowledge and intuitive skill keep the herd alive. Therefore, she controls all spatial aspects and movement of the herd members simply by going where she feels she should and when she wants to.
What it means for humans to control the environment of the herd is to provide clean shelter, decent blankets (rugs) when appropriate and continuous access to good water. What it means for humans to control the spatial aspects of the herd is really quite simple in theory. It means consciously directing all action, each and every step a horse takes when with us. Every stop, every go and every transition whether a directional or speed transition, any and all movement should be a conscious, clear, appropriately asked request by us, the leaders. All spatial boundaries should be kept at all times. If this sort of leadership is in place and consistently (the importance of consistency in our leadership cannot be underestimated or over stated), it will only take look from us to assure a horse keeps our personal boundaries intact. Our horses would never even think of moving over us, dragging us somewhere, rubbing on us, bumping into us, biting, kicking or striking us in any way ever. They would willingly try to comply with every request we made of them as long as the request was made appropriately and that it is a reasonable request. We would be as the great herd leader of the wild horse herd on the range. We would rule totally and completely. We would rule from compassion, through wisdom, with learned, acquired skill and because we have earned the total trust of our equines. This is what is beyond natural horsemanship. This is true success with horses.
ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
Ο FRANKLIN LEVINSOΝ
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός του Franklin Levinson είναι να ενισχύσει και να εμπλουτίσει τη σχέση αλόγου/ανθρώπου μαθαίνοντας στους ανθρώπους πώς να συναναστρέφονται με τα άλογα με αποτελεσματικό τρόπο γεμάτο συμπόνια. Η επιτυχία βασίζεται στο βάθος και την ποιότητα της εμπιστοσύνης που έχετε δημιουργήσει με το άλογό σας, καθώς και στις σωστές δεξιότητες τις οποίες έχετε εφαρμόσει και εξασκήσει. Ο FranklinLevinson έχει 40 χρόνια πείρα ως επαγγελματίας δάσκαλος ιππέων και εκπαίδευσης αλόγων με τη χρήση δικών του ήπιων και αποτελεσματικών μεθόδων. Τα τελευταία χρόνια ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και διαδίδει το μήνυμα «Πέρα από τον Φυσικό Τρόπο Ιππασίας» (Beyond Natural Horsemanship) και «Ήπια/ Επιτυχής Ιππασία με Συμπόνια, Σοφία, Εμπιστοσύνη και Επιδεξιότητα». Επιπλέον, έχει δημιουργήσει προγράμματα Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση στην Η.Π.Α, στη Μεγάλη Βρετανία και στην Αυστραλία. Αυτή η διαδικασία παροχής βοήθειας στη διδασκαλία για παιδιά με αναπτυξιακή ανικανότητα ή δυσκολία και «φυσιολογικών» ή «μη» ενηλίκων μέσω της κατάλληλης και επιτυχούς συναναστροφής με άλογα, έχει αναγνωριστεί από τον Βορειοαμερικάνικο Σύλλογο Ιππασίας για τους Ανάπηρους (NARHA) καθώς και από τους Συλλόγους Ιππασίας για τους Ανίκανους (RDA) στη Μεγάλη Βρετανία και την Αυστραλία.
1. Πρόγραμμα Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση Ιππικής Κατάρτισης (ΔΙΚ) για την Οικογένεια και Κατασκηνώσεις και Πρόγραμμα με εφαρμογή ΔΙΚ σε Προγράμματα Ηγεσίας/Συγκρότησης Ομάδων για Επιχειρήσεις.
«Το Πρόγραμμα Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση είναι μια μέθοδος με την οποία τα παιδιά και οι ενήλικες μαθαίνουν για τον εαυτό τους και για τη συναναστροφή με τον κόσμο, μέσα από τη σωστή συναναστροφή με άλογα. Η δραστηριότητα αυτή γίνεται στο έδαφος, όχι δηλ. έφιππα, δεν αφορά τη διδασκαλία ιππασίας ή δεξιότητες για την φροντίδα των αλόγων, ωστόσο απευθύνεται σε μια ευρεία γκάμα ατόμων, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που έχουν δυσκολία να νιώσουν άνετα με τον «πραγματικό κόσμο».
Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος των αλόγων που δεν έχει καμία σχέση με την ιππασία. Σχεδόν το 100% των κατασκηνώσεων για δραστηριότητες που συμπεριλαμβάνουν άλογα, διδάσκουν μόνο ιππασία και συντήρηση αλόγων (φροντίδα, σέλωμα, τάισμα , καθαρισμός στάβλου και αλόγου). Ο πραγματικός ή φυσικός κόσμος του αλόγου βασίζεται στις σχέσεις που περιλαμβάνουν την τέλεια επικοινωνία. Αυτές οι σχέσεις κρατάνε το κοπάδι ενωμένο και στηρίζουν την επιβίωσή της. Στον πυρήνα αυτών των σχέσεων υπάρχουν αμοιβαία αισθήματα σεβασμού και εμπιστοσύνης στον αρχηγό, καθώς και η συνοχή που υφίσταται μεταξύ όλων των μελών της ομάδας. Ποτέ δεν υπάρχουν συναισθήματα απόσπασης. Οι διδασκαλίες του Franklin εγγυώνται επιτυχή αποτελέσματα από τη συναναστροφή μεταξύ αλόγων και ανθρώπων. Αυτές οι δεξιότητες είναι οι ίδιες με αυτές που απαιτούνται για επιτυχημένες ανθρώπινες σχέσεις σε όλους τους τομείς.
1ο πρόγραμμα:
Το Πρόγραμμα Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση (ΔΙΚ) για την Οικογένεια και Κατασκηνώσεις
Διδάσκει μαθήματα όχι μόνο για τη συμπεριφορά και τη «γλώσσα» που χρησιμοποιούν τα άλογα, αλλά πιο σημαντικό, διδάσκει ανθρώπινα μαθήματα, όπως: καλοσύνη, συμπόνια, ηγετικές ικανότητες, αυτοεκτίμηση, εμπιστοσύνη, ευχέρεια επικοινωνίας, πώς να ηγείσαι της ομάδας, χρήση και κατανόηση της διαίσθησης, ατομική συνειδητοποίηση, παρουσία, ικανότητα συγκέντρωσης, σωστή αντίληψη και ένα πλήθος πρόσθετων αξιών τις οποίες εμείς οι άνθρωποι θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικές. Μοιάζει λίγο με το να διδάσκεις τους ανθρώπους πώς να γίνουν καλοί γονείς. Επίσης, εξίσου σημαντική θέση στη λίστα αυτή κατέχουν τα μαθήματα για συμπόνια, καλοσύνη και συγχώρεση.
2ο πρόγραμμα:
Το Πρόγραμμα Διδασκαλίας με εφαρμογή σε Προγράμματα Ηγεσίας/ Συγκρό-τησης Ομάδων για Επιχειρήσεις – ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΗΓΕΤΗΣ ΜΕ ΗΡΕΜΗ ΔΥΝΑΜΗ
Ο Franklin Levinson ανέπτυξε το πρόγραμμα Πώς να Είστε Ηγέτης με Ήρεμη Δύναμη ως ένα Πρόγραμμα Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση ειδικά σχεδιασμένο για την ανάπτυξη εξαιρετικών επιδόσεων στην ηγεσία και την ομαδική εργασία στο περιβάλλον των επιχειρήσεων. Οι αρχές της εξαίρετης ηγεσίας είναι οι ίδιες είτε κάποιος ηγείται μιας εταιρίας, ενός φιλανθρωπικού σωματείου, ενός ιδρύματος, μιας οικογένειας, ενός αλόγου, ένα κοπάδι αλόγων ή οποιασδήποτε ομάδας ατόμων τα οποία συνδέονται μέσω του κοινού συμφέροντος. Ο Franklin υποστηρίζει πως οποιοδήποτε άτομο, για να έχει αποτελεσματικότητα και διάρκεια ο ρόλος του ως ηγέτης, πρέπει να έχει συγκεκριμένες ικανότητες και χαρακτηριστικά. Σε αυτό το σεμινάριο γίνεστε αρχηγός, ο ηγέτης του αλόγου, όπως αναπτύσσετε ηγετικές ικανότητες στη ζωή και την καριέρα σας. Ο τρόπος που ηγείστε του αλόγου σας γίνεται μια μεταφορά για τους στόχους της ζωής σας και τις σχέσεις που προκύπτουν στη διάρκειά της. Όπως ακριβώς και οι άνθρωποι, τα ζώα ανταποκρίνονται σε υλοποιημένες πράξεις ηγεσίας και όχι σε λόγια ή τίτλους. Μέσα από τα αποτελέσματα στο άλογο, βλέπετε το δυναμικό του στυλ των ηγετικών ικανοτήτων που έχετε σε κάθε περίπτωση, γρήγορα και ειλικρινά. Το να δουλεύετε με άλογα για να αναπτύξετε ομαδική εργασία και υψηλού επιπέδου ηγετικές ικανότητες, σας επιτρέπει να δείτε πέρα από τα γνωστά πρότυπά σας, να αφομοιώσετε και να προσαρμόσετε τις νέες τεχνικές γρήγορα και να λάβετε άμεσα την αντίδραση στη δράση αυτή.
Αυτή η μοναδική και ιδιαίτερα αποτελεσματική μέθοδος εξερευνά την αρχαία σοφία και τις σύγχρονες σκέψεις γύρω από την εμπιστοσύνη, την εμπνευσμένη ηγεσία και την απόδειξη του οράματος. Μερικοί από τους σκοπούς του προγράμματος αυτού είναι οι εξής:
- Ο προσδιορισμός και η ενίσχυση του ηγετικού στυλ που έχετε μέχρι σήμερα.
- Η ανακάλυψη του φυσικού ηγέτη μέσα σας.
- Να προχωρήσετε στο μέλλον με σκοπό, δύναμη και ισορροπία.
- Η κατανόηση της προσωπικής ευφυΐας σας, της φωνής της διαίσθη-σής σας.
- Να αναπτύξετε την επιμέλεια και να διευρύνετε την προσωπική συνειδητοποίηση.
- Να μάθετε τις τεχνικές για τη δημιουργία μιας ανώτερης ομάδας.
- Να μάθετε να μεταβάλλεστε και όχι να αντιδράτε, σε νέες και άγνωστες καταστάσεις.
- Να προχωράτε μπροστά, μέσα από τις αλλαγές, με χάρη και με ευκαμψία .
Ξεκινάμε μαθαίνοντας τη «γλώσσα» του αλόγου και πώς να την μιλάμε και να σκεφτόμαστε σύμφωνα με αυτήν. Διδάσκονται τεχνικές που βοηθάνε τους συμμετέχοντες να συγκεντρώνονται και να επικεντρώνονται στην κάθε στιγμή τους (μέσα στη στιγμή) . Επειδή τα άλογα είναι πλήρως συγκεντρωμένα την κάθε στιγμή, εμείς οι άνθρωποι πρέπει να μάθουμε πώς να προσεγγίζουμε το άλογο με τον ίδιο υψηλό βαθμό αντίληψης και ευαισθησίας. Μετά, προχωράμε στη δημιουργία σχέσης. Το άλογο απαιτεί μια υψηλού επιπέδου, καθαρή και σαφή σχέση. το ίδιο μπορούμε να πούμε για οποιαδήποτε πολύ επιτυχημένη ομαδική προσπάθεια, επικοινωνία, κοινό όραμα ή δράση. Οι τεχνικές αυτές επεξηγούνται, παρουσιάζονται και εφαρμόζονται με τα άλογα, δίνοντας στους συμμετέχοντες μια άμεση εμπειρία σ’ αυτήν την αρμονική, κοινή συχνότητα.
Το τρίτο και τελευταίο μέρος του προγράμματος αφορά στην επιτυχία και πώς να την θέσετε ως όραμα, τόσο ως ηγέτης όσο και ως μια ομαδική εμπειρία. Εξασκούμαστε στο να μοιραζόμαστε αυτό το όραμα της επιτυχίας και μετά, στο να το αποδεικνύουμε στη φυσική πραγματικότητα, αξιοποιώντας τα μαθήματα και τις δεξιότητες που έχουν ήδη διδαχθεί. Ολοκληρώνοντας αυτή την εμπειρία, εξερευνούμε τους «δεσμούς» που μας ενώνουν όλους τους ανθρώπους, ζώα και φύση, κατανοώντας ότι δεν είμαστε ξεχωριστά και ανεξάρτητα όντα, ούτε ανεύθυνοι για τα αποτελέσματα που έχουμε πάνω στον κόσμο μας. Ανακαλύπτουμε την αξία της ευγνωμοσύνης, της συμπόνιας και της συγχώρεσης ως σκαλοπάτια που θα μας οδηγήσουν στη μεγάλη επιτυχία ως ηγέτες, παίκτες της ομάδας αλλά και στη ζωή.
2. Το Πρόγραμμα Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση κερδίζει δημοφιλία παγκοσμίως ως ένα μέσο για τη βοήθεια παιδιών και ενηλίκων με μια γκάμα κοινωνικών, συναισθηματικών και αναπτυξιακών ανικανοτητών όπως π.χ. ο αυτισμός, η Διαταραχή Διατήρησης Συνεχούς Προσοχής καθώς και με προβλήματα πνευματικής υγείας, όπως π.χ. κατάθλιψη.
Ο Franklin ανακάλυψε πως για τα παιδιά με Διαταραχές Διατήρησης Συνεχούς Προσοχής, αλλά και αυτά με συναισθηματικές διαταραχές, τα οφέλη μιας επιτυχημένης εμπειρίας με άλογα, είναι συχνά έντονα και βαθιά. Τα παιδιά με Διαταραχές Διατήρησης Συνεχούς Προσοχής συγκεντρώνονται στο άλογο, με κάποιον μαγικό τρόπο, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είτε χτενίζοντας τα άλογα ή οδηγώντας τα. Μόλις καταλάβουν πώς να ζητάνε και πώς να λαμβάνουν τη συνεργασία του αλόγου, η αυτοεκτίμησή τους φτάνει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα.
«Είναι εξαιρετικό θέαμα να βλέπω ένα ντροπαλό, συνεσταλμένο, φοβισμένο παιδί να στέκεται καμαρωτό και με αυτοπεποίθηση, καθώς οδηγεί ένα ζώο 500-600 κιλών σε ένα πρόγραμμα με εμπόδια. Τα αυτιστικά παιδιά συχνά απομονωμένα σε μεγάλο βαθμό στον κόσμο τους, αρχίζουν να λένε νέες λέξεις και να εκφράζονται με έναν τρόπο που βλέπουν σπάνια οι γονείς και οι γιατροί τους».
Τα άλογα είναι καθρέφτες των ανθρώπων που είναι μαζί τους και δεν λένε ψέματα. Είναι θηράματα (όχι θηρευτές) και έχουν μια υψίστης σημασίας επιθυμία και ανάγκη να νιώθουν ασφαλή. Ένα άλογο θα γίνει φοβικό όταν έχει μπροστά του έναν επιθετικό άνθρωπο, που θέλει να του επιβάλλει υπερβολικό έλεγχο. Ψάχνει πάντοτε για έναν επιδέξιο, συμπονετικό ηγέτη που θα το βοηθήσει να νιώσει ασφαλές. Συχνά τα παιδιά είναι πιθανότερο να θέλουν απλά να «είναι» με το άλογο, παρά να έχουν στο νου τους διάφορα πράγματα για να «κάνουν» με αυτό. Επιπλέον, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται γρήγορα, τη σημασία της γλώσσας του σώματος, των χειρονομιών, της αναπνοής και της φωνής. Για ένα παιδί ή ένα νεαρό ενήλικα, ο οποίος έχει ελάχιστο έλεγχο του περιβάλλοντός του, το Πρόγραμμα ΔΙΚ είναι πολύ ενισχυτικό.
3. Ενότητα με τα Άλογα
«Προτού να γίνει επιτυχημένη οποιαδήποτε επικοινωνία, θα πρέπει να υπάρχει μια σαφής και συνειδητή σχέση. Αυτό το σεμινάριο όχι μόνο θα ενισχύσει τη σχέση σας με το άλογο, αλλά και θα σας βοηθήσει στο να προωθήσετε όλες τις σχέσεις σας σε ανώτερο επίπεδο. Πρόθεσή μου είναι να ενημερώσω το μυαλό σας, να αγγίξω την καρδιά σας και να ανυψώσω το πνεύμα σας μέσω της «Ενότητα με τα Άλογα» - Franklin Levinson.
Μεταξύ των σκοπών του προγράμματος αυτού είναι και οι εξής:
- Να μάθετε τεχνικές για τη συγκέντρωση, την επικέντρωση και του να «είστε παρόντες» με το άλογό σας την κάθε στιγμή.
- Ο προσδιορισμός και η ενίσχυση του στυλ επικοινωνίας με το άλογο, που χρησιμοποιείτε μέχρι σήμερα.
- Η ανακάλυψη του φυσικού ηγέτη της αγέλης σας, μέσα σας και το να είστε αυτός πάντοτε.
- Η κατανόηση της προσωπικής σας συναισθηματικής ευφυΐας, αλλά και του αλόγου σας.
- Να καταλάβετε την διαισθητική φωνή του ανθρώπου και του αλόγου.
- Να αναπτύξετε το ενδιαφέρον και την ευρεία προσωπική συνειδητο-ποίηση, όταν είστε με άλογα.
- Να μεταβάλλεστε, αντί να αντιδράτε, όταν προκύπτουν προβλήματα με το άλογό σας και πώς να τα λύνετε.
- Πώς να έχετε πάντοτε θετικά αποτελέσματα με το άλογό σας.
4. Πέρα από τη Φυσική Ιππασία….Επιτυχής Εκπαίδευση μέσω της Συμπό-νιας, της Σοφίας, των Δεξιοτήτων και το τελικό στοιχείο…της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.
«Όταν τα πράγματα κυλάνε ήρεμα και όπως ακριβώς θα θέλαμε, είναι εύκολο να είμαστε καλοί, ευγενικοί, ήπιοι και «φυσικοί». Όταν όμως, αντι-μετωπίζουμε προβλήματα με τα άλογά μας, έχουμε την τάση να εκνευρι-ζόμαστε, να νιώθουμε σύγχυση και τελικά, να καταλήγουμε σε βία και επίρρηψη κατηγοριών. Έπειτα, αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε ακραίες και ακατάλληλες μεθόδους και να ασκούμε επιπλέον πίεση για να αναγκάσουμε τα άλογά μας να υπακούσουν. Οι άνθρωποι ακόμη, έχουν την τάση να κρίνουν ένα «προβληματικό» άλογο ως κακό, ισχυρογνώμον και ότι εσκεμμένα προσπαθεί να πάει ενάντια στις επιθυμίες τους. Είναι λυπηρό για εμάς να ακούμε ότι το άλογο, πάντοτε έμφυτα αθώο, είναι συχνά παρεξηγημένο και κρίνεται λανθασμένα, με αρνητικό τρόπο. Υπάρχει ακόμη τόσο μεγάλη κατάχρηση και παρεξήγηση της αληθινής φύσης του αλόγου.
Γι’ αυτούς τους λόγους, αγωνίζομαι να προχωρήσω τα πράγματα πέρα από την κοινά γνωστή «φυσική ιππασία», σε ένα καινούριο δρόμο, αυτόν της συμπόνιας, πρότυπο της καλοσύνης, της σοφίας, της φιλοσοφίας που έχει σαν βάση της την εμπιστοσύνη, καθώς και αυτών των μεθόδων εκπαίδευσης, φροντίδας και απλής συνεύρεσης με τα άλογά μας» .
Η παρακολούθηση ενός σεμιναρίου του Franklin Levinson, αναμφίβολα θα αυξήσει την επιτυχία σας με το άλογό σας σε όλους τους τομείς δραστηριο-τήτων με αυτό.
«Οι συμμετέχοντες μιλάνε, περπατάνε, ψιθυρίζουν, γητεύουν, ιππεύουν (προαιρετικά), συνδέονται με άλογα και αυτή είναι μια από τις πιο υπέροχες και συγκινητικές εμπειρίες που θα μπορούσαν να έχουν ποτέ. Οι συμμετέχοντες μαθαίνουν τις «μυστικές» τεχνικές για την επιτυχημένη επικοινωνία με τα άλογα (Γήτευση των Αλόγων) και έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν μια προσωπική συνεργασία ένας-προς-ένα με το δικό τους ατομικό άλογο. Αυτή είναι μια συναρπαστική και κεφάτη εμπειρία που ενημερώνει και εμπνέει όλους τους συμμετέχοντες. Επιπλέον, είναι μια σπουδαία και ιδιαίτερα ευχάριστη και κεφάτη δραστηριότητα. Στόχος μου είναι να ενισχύσω και να εμπλουτίσω τις ζωές όλων όσων συμμετέχουν, συμπεριλαμβανομένων και των αλόγων» - Franklin Levinson.
Η εταιρία «Horse Whisperer Seminars, Ltd»
Παρουσιάζει:
«Εμπλουτισμός της Ζωής μέσω της Επιτυχίας με τα Άλογα»
Το πρόγραμμα με άλογα «Εμπλουτισμός της Ζωής μέσω της Επιτυχίας με τα Άλογα» δημιουργήθηκε και σχεδιάστηκε από τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο εκπαιδευτή, “clinician” και συγγραφέα, Franklin Levinson. Ο Franklin, που θεωρείται ειδήμονας στην συμπεριφορά των αλόγων, τις μεθόδους ήπιας και αποτελεσματικής εκπαίδευσης και ένας πραγματικός καινοτόμος στον τομέα των προγραμμάτων Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση , έχει αναπτύξει πρακτικά προγράμματα για τη σχέση αλόγων/ ανθρώπων, για σχολεία, κατασκηνώσεις, ακαδημίες ιππασίας, εκπαιδευτικά ιδρύματα, εταιρίες, δημοτικές οργανώσεις, ράντσα, κλπ. Τα δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί εκτενώς και το πρόγραμμα διδασκαλιών/εκπαιδεύσεων που προσφέρει, τον ταξιδεύει σε εφτά χώρες το χρόνο. Ο Franklin πιστεύει ότι χάνουμε μια τεράστια ευκαιρία για μια υψηλότερου επιπέδου και πολύ ευρύτερης ποιότητας εμπειρία, όταν επικεντρωνόμαστε μόνο στο να ιππεύουμε τα άλογα. Για να απολαύσουμε στο έπακρο, να εξερευνήσουμε και να μάθουμε από το εκπληκτικό αυτό είδος, το Άλογο, πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τις δραστηριότητες της ιππασίας και της συντήρησης του αλόγου.
Το πρόγραμμα «Εμπλουτισμός της Ζωής μέσω της Επιτυχίας με τα Άλογα» έχει σχεδιαστεί συγκεκριμένα για να βοηθήσει και να διευρύνει τα προγράμματα που προσφέρουν διάφορα ράντσα ή ιππικοί όμιλοι ή και ιδιώτες κάτοχοι αλόγων, στους τομείς της αυτοβελτίωσης και της προσωπικής ανάπτυξης. Αυτό γίνεται μέσω της διασκεδαστικής, χωρίς στρες και κοινά επιτυχούς συναναστροφής με ένα κατάλληλο άλογο. Υποστηρίζει την ενδοσκόπηση και την αυτοδιερεύνηση μέσω της ποιότητας της συνανα-στροφής με το άλογο από το έδαφος, χωρίς να το ιππεύσουμε. Ο Franklin έχει αναπτύξει συγκεκριμένα βήματα για να εξοικειώσει τον άνθρωπο με το νου, την ψυχολογία, τη γλώσσα και τη συναισθηματική φύση των αλόγων. Για την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης με τα άλογα, είναι ευθύνη του ανθρώπου να γίνει ο καλός ηγέτης του χορού της σχέσης αλόγου/ανθρώπου. Η εμπνευσμένη, ευγενική, με συμπόνια και δεξιότητες ηγεσία έρχεται στο προκήνιο, κατά τη διάρκεια αυτών των αρχικών σταδίων του προγράμματος. Αυτή η ηγεσία επιτυγχάνεται μέσω του αγκαλιάσματος από τον άνθρωπο των κατάλληλων συμπεριφορών, της απόκτησης γνώσης για τη φύση των αλόγων και έπειτα, τη μάθηση των δεξιοτήτων για την επίτευξη επιτυχούς επικοινωνίας με το άλογο με σκοπό την ανάπτυξη εμπιστοσύνης. Άσχετα από το ποια είναι η δραστηριότητα που κάνουμε με το άλογο, υπάρχει η ευθύνη του ανθρώπου να καθοδηγεί και να οδηγεί το κάθε βήμα, με συμπόνια και δεξιότητες. Αυτή η ηγεσία έρχεται μέσω της ήρεμης και σιωπηλής δύναμης, της αποκτηθείσας σοφίας, της εμπιστοσύνης που κερδίζεται, της συγκέντρωσης, καθώς και των δεξιοτήτων που μαθαίνονται και εξασκούνται.
Αυτά τα προγράμματα εμπνέουν και εξυψώνουν όλους τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων και των αλόγων. Αυτό γίνεται επειδή πάντα επιτυγχάνονται σημαντικά επίπεδα αμοιβαίας επιτυχίας. Για το άλογο, μια θετική εμπειρία με ανθρώπους είναι πάντα υποστηρικτική της καλής συμπε-ριφοράς και της καλύτερης συνολικής απόδοσης μέσα στη σχέση με τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι αποχωρούν από το πρόγραμμα έχοντας βιώσει μια εμπειρία με άλογα, πέρα από μια απλά ωραία ιππασία. Αυτές οι εμπειρίες μεταμορφώνουν σε βάθος τους ανθρώπους. Η ανάπτυξη ενισχυμένης και ευρείας εσωτερικής ηρεμίας και γαλήνης, η συμπόνια, η αυτοπεποίθηση, η υπομονή, η ανοχή, η συγκέντρωση, η παρουσία, η αυτοεκτίμηση, η επικοι-νωνία, οι ηγετικές ικανότητες και η συνεργασία έρχονται στο προσκήνιο και ενισχύονται μέσω αυτών των μοναδικών προγραμμάτων.
Επιπρόσθετα, μια βαθιά αίσθηση επανόρθωσης προς τη φύση και όλες τις μορφές ζωής γύρω μας, συμπληρώνει τα υπέροχα πλεονεκτήματα του προγράμματος «Εμπλουτισμός της Ζωής μέσω της Επιτυχίας με τα Άλογα».
Τον Franklin συνοδεύει στα προγράμματα η Ιλόνα Στάϊκου. Καταγόμενη από την Ουγγαρία, η Ιλόνα διδάσκει ιππασία πολλά χρόνια και διδάσκει τις δεξιότητες αυτές σύμφωνα με τις ίδιες θεμελιώδεις αρχές που ο Franklin διδάσκει τη σχέση αλόγου/ανθρώπου και τις εκπαιδευτικές δεξιότητες. Η βάση των αρχών αυτών είναι ότι εξαρτάται από τον άνθρωπο η παροχή καλής επικοινωνίας και ηγεσίας που εξασφαλίζουν ένα επιτυχές αποτέλεσμα σε όλες τις δραστηριότητες με ένα άλογο. Το άλογο θεωρείται πάντα αθώο μέσα στα πλαίσια της σχέσης. Οποιαδήποτε θέματα συμπεριφοράς προκύπτουν, κατανοούνται και αντιμετωπίζονται ως συμπτώματα φοβικών συναισθημάτων μέσα στο άλογο. Έπειτα, μπορούν να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για να βοηθήσουμε το άλογο να εμπιστευτεί ότι δεν υπάρχει τίποτε που πρέπει να φοβάται.
Ο Franklin και η Ilona είναι διαθέσιμοι για τη διοργάνωση προγραμμάτων με θέμα «Εμπλουτισμός της Ζωής μέσω της Επιτυχίας με τα Άλογα» στον ιππικό όμιλό σας ή σε άλλες ιππικές εγκαταστάσεις. Για περαιτέρω πληροφορίες και λεπτομέρειες, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον Franklin ή την Ilona απευθείας.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Μέσω internet: www.WayoftheHorse.org, τηλ. (+01) 970-927-1221 στην Αμερική ή στην Ελλάδα (+30) 22940 23680 (οικία) και (+30) 6945 531976 (κινητό).
Franklin Levinson – Βιογραφικό – Φιλοσοφία
Ο Franklin Levinson μεγάλωσε με άλογα. Ο πατέρας του ήταν ένας ενθουσιώδης παίκτης του πόλο. Σε ηλικία 13 ετών, ο Franklin ήταν ο νεαρότερος εγγεγραμμένος παίκτης πόλο στις Η.Π.Α. Στα 17 του εκπαίδευε πόνυ για πόλο, προς ενοικίαση. Η ζωή του με τα άλογα συνέχισε να επεκτείνεται, καθώς άρχισε να λειτουργεί τα ιππικά προγράμματα σε καλοκαιρινές κατα-σκηνώσεις, σε ηλικία 20 χρονών.
Ο Franklin όχι μόνο δίδασκε ιππασία στα παιδιά στις κατασκηνώσεις, αλλά ανέπτυξε κι ένα πάθος για τη διδασκαλία του «αλόγου» (τη γλώσσα, την ψυχολογία, τις ανάγκες και τη φύση των αλόγων). Ο Franklin ανακάλυψε νωρίς ότι η γνώση σχετικά με τα άλογα θα εμπλούτιζε και θα ενίσχυε την εμπειρία που είχαν όλοι οι μαθητές του με τα άλογά τους. Είχε ανακαλύψει ότι υπήρχαν πολλά περισσότερα πράγματα σχετικά με το άλογο, εκτός του να το ιππεύει ο άνθρωπος. Αυτό ίσχυε επίσης, και για τους ενήλικες ιδιοκτήτες, καθώς το επίκεντρο για αυτούς, έμοιαζε να είναι πάντα, το να ιππεύουν άλογα και όχι το ίδιο το άλογο. Το να είσαι ικανός ιππέας δεν σημαίνει κι ότι είσαι έμπειρος σε ό, τι αφορά το ίδιο το άλογο. Ο Franklin άρχισε να διδάσκει σχετικά με τη φύση της «εμπιστοσύνης», όσον αφορά τα άλογα, πολύ νωρίς στην επαγγελματική του καριέρα ως εκπαιδευτής/ δάσκαλος. Οι άνθρωποι και τα άλογα που συναντούσε, έδειχναν να ωφελούνται σημαντικά από τη γεμάτη γνώσεις και ηπιότητα προσέγγισή του στη διδασκαλία της σχέσης αλόγου/ ανθρώπου.
Σε ηλικία 30 ετών, ο Franklin μετακόμισε στο νησί Μάουι, στη Χαβάη και έφτιαξε το δικό του μικρό ράντσο με άλογα. Ξεκίνησε το πρόγραμμα «Περιπέτειες στην Πλάτη του Αλόγου», που ήταν μια ημερήσια εκδρομή με άλογα, στα τροπικά δάση της βροχής του Μάουι, και κολύμπι στους καταρ-ράκτες. Ως αρχηγός ομάδας, πρόθεση του Franklin ήταν πάντα να εμπνέει και να εξυψώνει, αλλά και να μορφώνει αυτούς που ταξίδευαν μαζί του. Κατά την 25ετή διάρκεια των προγραμμάτων αυτών, ο Franklin ακόνισε περαιτέρω τις δεξιότητές του ως ένας εξαιρετικά προικισμένος εκπαιδευτής, αρχηγός ομάδας, δάσκαλος και ιππέας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Franklin δημιούργησε το πρόγραμμα «Ο Γητευτής των Αλόγων του Μάουι», για να διδάξει τη γλώσσα και την ψυχολογία των αλόγων σε άτομα που ενδιαφέρονταν, είτε ήταν λάτρεις των αλόγων είτε όχι. Αυτό το σεμινάριο ήταν ένα από τα πρώτα προγράμματα Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση (ΔΙΚ) , που δίνονταν σε αυτή τη χώρα. Διδάσκει τις δεξιότητες του να έχεις επιτυχία με τα άλογα, ως αξίες εμπλουτισμού της ζωής, που θα έχει ως αποτέλεσμα τον εμπλουτισμό των ζωών όλων όσων συμμετείχαν (συμπεριλαμβανομένων και των αλόγων).
Το 2002 προσκλήθηκε σε ένα ράντσο στο Κολοράντο για να διδάξει τις ήπιες μεθόδους του για τη σχέση αλόγου/ανθρώπου και για να εκπαιδεύσει άλογα. Έκτοτε, έχει ως βάση παραμονής του το Κολοράντο. Τον πρώτο χρόνο που ήταν εκεί, άρχισε το πρόγραμμα «Ο Γητευτής των Αλόγων του Άσπεν». Όμοια με το πρόγραμμα Διδασκαλίας με την ΔΙΚ που είχε στο Μάουι, ο Franklin χρησιμοποιεί το πρόγραμμα για να βοηθήσει και να βελτιώσει τις ζωές ενηλίκων και παιδιών. Επίσης, προσφέρει τακτικά, προγράμματα ιππική κατάρτιση για παιδιά με μειονεκτήματα και μαθησιακή ανικανότητα. Τα τελευταία έξι χρόνια, μέσω προσκλήσεων από Καναδά, Ελλάδα και Ιρλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, άρχισε να ταξιδεύει διεθνώς για να διδάξει τις ήπιες και ιδιαίτερα αποτελεσματικές τεχνικές εκπαίδευσης αλόγων «Εκπαίδευση Μέσω Εμπιστοσύνης» και να παρουσιάζει τα προγράμματα Διδασκαλίας με την Διευκόλυνση στην Ιππική Κατάρτιση. Η πρόθεση του Franklin είναι να εμπνεύσει και να εμψυχώσει όλους όσους συναντά και να εμπλουτίσει τις ζωές όλων των αλόγων και των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφεται, συνεχίζει να παραμένει η καθημερινή του αποστολή. Η φιλοσοφία του Franklin, τα δοκίμιά του και οι σχολιασμοί του σχετικά με την υψηλού επιπέδου, ήπια και αποτελεσματική σχέση αλόγου/ανθρώπου, έχουν δημοσιευτεί στην Αμερική αλλά και διεθνώς σε μια πληθώρα εντύπων, τηλεοπτικών προγραμμάτων (Discovery Channel, ESPN, Κρατική Τηλεόραση, American Adventurer, κλπ.) και άλλα μέσα.
Ένα από τα πράγματα που κάνουν τον Franklin να ξεχωρίζει από τους άλλους εκπαιδευτές είναι ότι, πρώτα και κύρια, ο σκοπός του Franklin με κάθε άλογο είναι η ανάπτυξη «εμπιστοσύνης». Καμία σχέση δεν μπορεί να βασίζεται και να ανθεί χωρίς την αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό, ως πυρήνα της σχέσης. Ο Franklin διδάσκει τις δεξιότητες, τις συμπεριφορές και τα πρότυπα που απαιτούνται για την ανάπτυξη αυτού του είδους επιτυχούς σχέσης με τα άλογα, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων. Πρόσφατα, δημιούργησε το πρόγραμμα «Πέρα από τη Φυσική Ιππασία: Επιτυχής Εκπαίδευση μέσω της Συμπόνιας, της Σοφίας, της Εμπιστοσύνης και των Δεξιοτήτων». Αυτό το πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να μεταφέρει τους ενδιαφερόμενους, σε βαθύτερα και ευρύτερα μονοπάτια μέσα στον κόσμο του αλόγου, από αυτά που προάγει η «τρέλα» της «φυσικής ιππασίας».
«Τα άλογα διατηρούν όλες τις πτυχές της ίδιας τους της φύσης όπως όταν ζούσαν σε άγρια μορφή. Ωστόσο, εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμαστε να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτά, ώστε να μάθουμε τον αποτελεσματικότερο τρόπο για να επικοινωνούμε και να συνεργαζόμαστε μαζί τους. Αυτή η σχέση συνεργασίας βασίζεται στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης με το άλογο (εμπιστοσύνη από το άλογο προς εμάς και το αντίθετο). Οποιοσδήποτε θέλει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του αλόγου, θα πρέπει να κατανοήσει ότι η επιτυχία θέλει χρόνο, υπομονή, συμπόνια, επιμονή, ευαισθησία και γνώσεις που πρέπει να αποκτήσουμε για τα άλογα, καθώς και σχετικές δεξιότητες. Αν ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι, το αποτέλεσμα θα είναι μια αξιόλογη και πολύτιμη συνεργασία με αυτό το όμορφο, δυνατό και μεγαλόπρεπο πλάσμα, που είναι το άλογο.
Η προσέγγιση του Franklin στην επιτυχημένη σχέση αλόγου/ανθρώπου γίνεται μέσω της συμπόνιας, της σοφίας, της εμπιστοσύνης και των δεξιοτήτων. Με βάση τη φιλοσοφία που μοιράζομαι με τον Franklin και τα 20 χρόνια που έχω πίσω μου, επαγγελματικής διδασκαλίας στον Ελληνικό Ιππικό Όμιλο στην Αθήνα, Ελλάδα και τον Ιππικό Όμιλο Βουδαπέστης, στο Εθνικό Ιππικό Κέντρο της Ουγγαρίας, καθώς και τα περισσότερα από 40 χρόνια του Franklin ως επαγγελματίας, ενώσαμε τις δυνάμεις μας και τώρα, έχουμε ξεκινήσει μαζί, να διδάσκουμε και να επεκτείνουμε αυτή τη γνώση ακόμη περαιτέρω, με την πρόθεση να αγγίξουμε περισσότερους ανθρώπους και να βοηθήσουμε περισσότερα άλογα να έχουν μια καλύτερη ζωή με τους ανθρώπους.
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με την ιππασία, έχουμε ακούσει για το πόσο σημαντικό είναι για τον ιππέα και το άλογο, ο ιππέας να κάθεται σε ισορρο-πημένη και σωστή στάση. Ακόμη και για έναν Grand Prix ιππέα , η ανάπτυξη και η υποστήριξη του «κάθισμα» μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις, είναι σημαντικά για το σώμα, ώστε αυτό να λειτουργεί με ελαστικότητα και άνεση. Κατά τη διάρκεια των χρόνων μου ως επαγγελματίας δασκάλα ιππασίας και εκπαιδεύτρια αλόγων, έχω μελετήσει και καταλήξει ότι αν θέλουμε να είμαστε ισορροπημένοι πάνω στο άλογο και να κινούμαστε με αρμονία, απαιτούνται ένα εκπαιδευμένο, ευλύγιστο σώμα, τόσο για τον ιππέα όσο και για το άλογο. Υπάρχουν συγκεκριμένες ασκήσεις και υποστηρικτικές κινήσεις που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε το «κάθισμα » και την ελαστικότητα του ιππέα. Αυτό μπορεί να μειώσει τις δυσκολίες και να μειώσει τον χρόνο που χρειαζόμαστε για να φτάσουμε κοντύτερα στους στόχους μας. Επιπρόσθετα, η συγκέντρωση στο ρυθμό του αλόγου και ο κατάλληλος τρόπος προθέρμανσης πριν από έντονη άσκηση, θα βελτιώσει την αρμονική κίνηση του αλόγου σας. Επίσης, η σωστή κίνηση από το άλογο εξαρτάται από τη δεξιότητα με την οποία προσφέρονται τα βοηθήματα του ιππέα (οι τεχνικές του) και η φιλοσοφία και οι απόψεις του σχετικά με τα άλογα.
Πιστεύω ότι κάθε ένας από εμάς είναι ένα «μοναδικό κομμάτι» ή ένα μέρος του «ολόκληρο» και είναι ευθύνη μας να «μοιράσουμε» όλη τη σοφία που μας έχει δοθεί, με τους ανθρώπους που είναι ανοιχτοί στο να μάθουν και που ενδιαφέρονται πραγματικά και νοιάζονται για τα άλογα».
Ιλόνα Στάϊκου
